اینكه چگونه یك زخم درمان میشود، فرآیند پیچیدهیی است كه شامل تمام عملكردهای شیمیایی و زیستشناختی در یك آبشار متداخل است كه به چهار مرحله تقسیم میشود؛ نخست بدن مقاومت میكند تا خونریزی را كنترل كند. در مرحله دوم بدن با عفونتها مبارزه میكند. در مرحله سوم بدن بافت آسیبدیده را بازسازی میكند و زخم بسته میشود. در مرحله سوم یا فاز بازسازی، مرحله غنیسازی نامیده میشود. به عنوان بخشی از این مرحله سلولهای خاصی كه فیبروپلاست نامیده میشوند، به زخم مهاجرت میكنند و به بازسازی بافت كمك میكنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ مشكل اینجاست كه فیبروپلاستها از لبه زخم وارد آن میشوند. با پیشروی فیبروپلاستها، آنها نوعی گروه تشكیل میدهند. هنگامی كه زخم یك خراش یا زخمی با لبههای مستقیم باشد، این امر به راحتی انجام میشود اما اگر زخم پیچ و خم داشته باشد درمان زخم مشكل میشود. فیبروپلاستها در یكی از لبه زخمها جمع میشوند، به همین دلیل فرآیند كند و ناقص انجام میشود. همچنین اگر زخم خیلی بزرگ باشد مدت زمان زیادی طول میكشد تا فیبروپلاستها به مركز زخم برسند كه این امر احتمال عفونتوزخم را زیاد میكند.
آنچه پلاستر جدید تیم تحقیقاتی در زوریخ انجام میدهد، سرعت بخشیدن و آسانتر كردن مهاجرت فیبروپلاستها به سوی زخم است. این چسب زخم جدید این كار را با نوعی پلاستیك سیلیكونی مخصوص انجام میدهد كه پلی دی میتیل سیلوكسان نامیده میشود. این پلاستیك به زخم یا فیبروپلاسترها نمیچسبد بنابراین به آسانی و بدون ایجاد هرگونه آسیبی به زخم كنده میشود. تیم تحقیقاتی از نوعی روش لیتوگرافی نرم استفاده كردند تا لایههای موازی پلاستیك را در پلاستیكی به عرض یك و عمق 6/0 میكرومتر قرار دهند. این لایهها نهتنها كوچكتر از آن هستند كه با چشم دیده شوند، بلكه آنها از فیبروپلاستها نیز كوچكتر هستند. در هر حال آنقدر بزرگ هستند كه حركت فیبروپلاستها را سریعتر كنند.
نظر شما